Harun:       İyi misin abi?
Behzat Ç.: Saçma sapan konuşma la!

Ateşi gözlerinden almıştım

Eylül senle birlikte yağmurları da götürdü
Küle dönerim
Gözlerin zülfün telinden bir tuzaktı
Kınından çıkmış pusuda bir bıçaktı
Ellerinin suskun soğukluğunda
Bozkır çalıları gibi kararıp kaldım ara yerde
Tutunduğum dağla sustum
Dağ gibi sustum
Artık tamamlanmıştır yalnızlığım
Düşlerimin uçuruma sürüklendiği yerdeyim
Şimdi yanımda olsan
Ellerin gezinseydi alnımın sürgün çizgilerinde
Acılarım böyle koymazdı bana
Sevinç şarkıları terketmezdi
Keder denizinde boğulmazdım
Kalbim; buz dağı
Sen yanımda olsaydın üşümezdim
Yüreğimin gün gören yerinde gül büyüteceğim
Bir gülümsemeyle yüzüme taşıyacağım
İki damlacık kirpiklerime tırmanacak sevinçten
Ne iyi etmişim diyeceğim
Doğacak günü beklemekle
Ne iyi
Gök gözlerinde halaya dursun diye kırlangıçlar
Kederi ve kahrı bir su iştahıyla yenerek
Yeşertsin diye bu yürek
Güneşli bir günde bekleyeceğim gelişini
Güneşli bir günde

Renkler

Renkler Kahverengi, adı üstünde,

Kahvedir.

Ağaçlar kahverengidir aynı zamanda,

Ve ahşap kahverengidir, toprak,

Sarıdır bazı çiçekler,

Ki en güzelleri bence,

Sonbaharda yapraklar,

Ve kızgın öğlen güneşidir,

Kırmızı her şeyden önce,

Kanın rengidir.

Ve kan bana hayatı hatırlatır,

Yeşil bir başkadır.

Çimen kadar uysal,

Yaprak kadar güzel,

Beyaz barış kadar buluttur,

Huzur kadar pamuk.

Boş bir sayfa kadar boş.

Gri, sadece adıyla bile,

Kasvete sürükleyebilir beni,

Yağmur bulutları gibi,

Ve arka sokaklar kirli,

Ve beton rengi,

Ağlamaklıdır gri.

Siyah karanlıktır sadece.

Karanlık ışıksızlıktır.

Işıksız olmaksa,

Hiçbir şey olmasa bile,

Özgür olmaktır bence.

Mavi tüm renkler arasında,

En sevdiğimdir benim.

Sağında göremezsin,

Solunda da.

Ama başını kaldırınca yukarı,

Masmavidir gökyüzü,

Ve altında deniz varsa,

Gökten de mavi,

Hayat güzeldir işte.

Diyarbakır - Sanat Sokağı

Dünya Barış Günü

Çocuğun gördüğü düştür barış, annenin gördüğü düştür barış,
ağaçlar altında sevdalıların sevda sözleridir barış;

30 Ağustos

Tek zafer insanın haklı gururu olsun, savaşların, ölümlerin olmaması üzerine bir dünya için, barış için kutlu olsun..

Ağustos yirmi iki, dediler "ustan ölmüş",
çok komiksin Azrail, Turgut Uyar ölür mü?

Haydutlar geldi gökyüzünden
çocukları öldürmek için,
çocuk kanı aktı sokaklarda
düpedüz çocukların kanı aktı.

Pablo NERUDA

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim...

Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim

Savaşı zenginler çıkarır, fakirler ölür

Bazen bir not

Bazen susarsın, anlamlar yüklediğin bir not, bir kağıt parçası avutur seni, hayatının en güzel zamanlarının özeti film şeridi gibi elinden bu kağıt parçalarıyla geçer. 

Peki bunun farkında olmak,yaşlı bir Kızılderililin dediği gibi hayatın bize sunamadıklarını mı sunar? Yaşlı bir Kızılderili ne kadar yanılabilir?