Bitmez değil, gün biter
Günü gelir hasret biter, güz biter
Kabuklansın, acı biter yarada..

Nihat Behram

Akıp giden zaman, yitip giden insanlığımız
Bize en ağır dersi veriyordu.
Umutlu yarınlar dilerim,
Şiirle kalın

Özgüven Zehirlenmesi

Çünkü siz
Sevmek yeter sandınız hep!
Elinizden fazlası gelmiyor, tamam.
O zaman n'olur huzur verin, akıl değil.
Akıl sizin aklınız
Yaşamsa benim!
Beni sevdiğinizi biliyorum.
Başka seçeneğiniz olmadığını da!
Başıma gelen en büyük şans, hem de en büyük felaketsiniz.
Farkında değilsiniz,
Kayıp gidiyorum ellerinizden.

Sizlerden istediğim bunu böyle bilmeniz, daha iyi kavramaya çaba göstermenizdir. Zavallı ve çaresiz biriymiş gibi ardımdan ağlamanız beni yaralar. Bu konuda ne kadar güçlü, ne kadar cesur olursanız, beni o kadar mutlu edersiniz.

Hepinize özgür ve mutlu yaşam dilerim.
Devrimci selamlar
Oğlunuz Erdal...

“Gökyüzünün rengi ne?
-Mavi.
-Olmadı.
-Neden?
-Sen en son ne zaman gökyüzüne baktın?
-Hatırlamıyorum.
-Gökyüzünün rengini ezberinden söylüyorsun. İşte bu yüzden cevabını kabul edemem.”

bizim uslanmaz ruhlarımız
hiç kumrulaşabilir mi?
suskuyla yanyana oturan iki kumru…
iki sevgili yanyana oturarak
uzun süre hiç konuşmadan
yani kumrulaşabilinir mi?

Lale Müldür

Gecelerim

Güneşin alevden saçları, 

Aşınca karşıki tepeden... 

Gölgeler sarar yamaçları, 

Ürkerim gelecek geceden..

Herkesi öldürüyoruz,sevgili dostum.Kimini kurşunlarımızla, kimini sözlerimizle,kimini yaptıklarımızla ve kimini de yapmadıklarımızla. 
Dostoyevski

Sokak Çalgıcısı / Akordeon

Gözlerinde henüz hayattan umudunu kaybetmemiş, bakışlarıyla ise hergün ki olağan cadde de yürümeye devam eden orta yaşlı bir adam...

Elinde eskimiş akordeonuyla çaldığı klasik ezgi, kaldırım kenarların daki sonbaharı yaşayan yaprakları bile adeta hareketlendiriyordu.

Bir an göz göze geldik ve başımızla selamlaştık. Birbirimizin ne hissettiğini çaldığı ezgi bile anlamıştı...

T.A. 

Gazetecilik tutuklanınca gerçeklerin saklı kalacağını düşünen ahmaklar.